داروهای گریز دادن به مار و بیمه شدن از خطر مار – که ویژگی دارند – عبارتند از : دود شاخ گوزن ، دود سم بز ، دود بیخ سوسن ، دود عاقر قرحا و دود گوگرد .
کسی بدنش را با لوف بزرگ یا افشره لوف بزرگ و یا آب پز لوف بزرگ بینداید از نیش مار در امان است.
نشادر در آب حل شود و آن آب را به هر جایی که پاشند مار از آنجا می گریزد.
خردل سم قاتل مار است . اگر خردل را در راه مار بپاشند راه را منحرف می کند.
اگر روزه دار تف در دهان مار اندازد مار می میرد. و بویژه اگر نشادر در دهان گذارد و به دهان مار تف کند دیگر برای مار واویلا است.
کسی که گرم مزاج است ، اگر روزه دار باشد و تف بر کژدم بیندازد ، کژدم در دم می میرد .
کژدم اگر با تکه ای ترب یا برگ ترب تماس پیدا کند می میرد.
ریحان کوهی سم کژدم است.
اصطرک ، زرنیخ ، پشک گوسفند و چربی پیه گوسفند از هر یک یک جزء متساوی بیاور! پیه را بگداز و سایر داروها را در آن بسرش و نزدیک سوراخ کژدم بسوزان ، کژدم بیرون می آید.
اگر قاچ ترب را بر در سوراخ کژدم بگذاری جسارت نمی کند که بیرون بیاید .
کژدم کشته را بر در سوراخ کژدم بسوزان دودش داخل سوراخ شود ، کژدم اندرون سوراخ می میرد.