1-بیش ( بیش خاف و یا سنبل بیابانی و یا چله داغی از گیاهان بومی آذربایجان شرقی است از خانواده نعناع ). بدترین سم دنیا است. کسی که بیش خورده است لبهایش می آماسند ، زبانش ورم می کند ، چشمانش بر می آیند ، پیاپی سرش گیج می رود ، غش می کند. ساق پاهایش از کار می افتند ؛ که از کار افتادن ساق پاها نشانه بد حالی شدید است.
کمتر کسی از بیش رهائی می یابد و اگر احیاناً رهائی یابد حتماً به بیماری دق یا سل مبتلا می شود.
بو کردن بیش صرع آور است. اگر جوان نیرومندی افشره بیش بخورد فوراً جان می سپارد.
علاج
باید بی درنگ مسموم شده از خوردن بیش (بیش خاف و یا سنبل بیابانی و یا چله داغی از گیاهان بومی آذربایجان شرقی است از خانواده نعناع ) را وسیله آب پز بزر شلغم وادار به قی کردن کرد.
روغن حیوانی با شراب سیاه انگوری به هم زنند و پیاپی و بلافاصله بخورند و بخورند . پوست بلوط با خمیر ترش بپزد و آبش را بخورند. بعد از آن علاج اصلی با پادزهر ، داروی مشک ، ماه پروین ( جدوار ) ، بوجا و تریاق بزرگ است.
دارویی هست که ممکن است تا حدی فایده برساند و از سایر داروهای ساده بهتر باشد و آن این است که مشک را با سونش پادزهر مخلوط کنند و بخورند. یا داروی مشک را با یک درهم مشک – که بر آن اضافه می کنند – بخورند.
برخی از اطباء گویند بیخ کبر پادزهر بیش است.
پادزهرها همگی در علاج سم بیش خوبند و بویژه پادزهری که به زاج بلوری می ماند و نخ مانندهایی شبیه به مردار سنگ سفید شده در آن به چشم می خورد.
جانوری هست که آن را بیش موش گویند. نوعی موش است که بیش می خورد و بر او تاثیری ندارد. گویند اگر سمی شده از خوردن بیش از گوشت این موش بخورد اثر بیش لز بین می رود.
2-قرون السنبل. که نوعی بیش سیاه و باریک و درخشان است. کسی که از خوردن قرون السنبل مسموم می شود ، نشانیهای بیماری سرسام در او پدید می آید ، زبانش سیاه می شود و قطره قطره خون از ذکرش می چکد.
علاج
بعد از معالجات مقدماتی که بیمار را وسیله آبجو با روغن گل در حالت ولرم و غیره قی دهی ، یک مثقال کافور را در هفت مثقال گلاب حل کن و بیمار بخورد.
علاج به طور عام
داروهایی که در علاج لخته شدن خون در اندرون انسان مفیدند عبارتند از : بابونه چشم گاوی سفید که ویژگی دارد ، بابونه چشم گاوی سرخ ، مقل و آویشن که همگی خوبند. پنیر مایه نه قیراط – اگر پنیر مایه خرگوش باشد بهتر از همه است – شیر انجیر ، سرکه بسیار تند وپر مایه ، صمغ انگدان و خاکستر آب چوب درخت انجیر که دو بار تصفیه شود ، همگی علاج لخته شدن خون هستند.
چنانچه گویند شیر بز در علاج لخته شدن خون تاثیری عجیب دارد. گویند هر خونی در هر جایی از درون بدن لخته شده باشد ، اگر شیر بز بخورند همه را می گدازد و آب می کند.
انگدان و کلم را هر یک یک جزء در سرکه بخورند داروی شگفت آوری است.
خون لخته شدن در معده و مثانه :
ما در این باره در کتاب سوم قانون شرحی داده ایم و در اینجا نیز توضیحاتی می دهیم ، باید از هر دو بحث استفاده کنی. می گوییم : کسی که خون در معده یا مثانه اش لخته شده است ، تا امکان دارد و می تواند وسیله عسل و افشره کرفس خود را قی دهد ، پادزهر گل مهر زده و آرد کاجیره در آب گرم حل شوند ، بخورند بسیار خوب است.
داروی ترکیبی زیر که ترکیباتش را ذکر می کنیم بسیار خوب است.
نسخه:
گل مهر زده هشت درهم ، پنیر مایه خرگوش سی و شش درهم ، پنیر مایه آهو سی و سه درهم ، کوشاد ( کف الذئب ) چهار درهم ، زراوند غلتان چهار درهم ، بزر فیجن بیابانی چهار درهم ، مر چهار درهم ، صمغ انگدان چهار درهم . همه این داروها را با هم در عسل بسرشند و به اندازه یک عدد گردو و با آب گرم یا اسکنجبین بخورند.