داروهایی که برای نگهداری از مو که نگذارد بریزد ، مفیدند. عبارت از داروهایی هستند که حرارت نرم برسانند و جذب کننده باشند و نیروی گیرندگی در بر داشته باشند و خاصیت نگهداری مو در آنها باشد.
سابقاً در کتاب دوم قانون در لیست داروهای تکی و ساده چنین داروهایی را که تک استعمال می شوند ذکر کردیم. و در کتاب پنج قانون که اقرابادین ( داروسازی ) است ، داروهای ترکیبی مفید در این زمینه را شرح داده ایم. در اینجا داروهایی را که در این بحث ویژه سزاوار یادآوری هستند ذکر می کنیم.
داروهای تکی و ساده که از مو نگهداری می کنند و نمی گذارند بریزد ، و داروهایی که هرگاه مو شروع بهریزش کند به دادش برسند و از ریزش آن جلوگیری کند و تا علاجهای مناسب را به کار می برند کار محافظت را عهده دار شوند ، عبارتند از : آس ، ثمر آس ، لادن ، آمله ، هلیله کابلی ، مر ، الوا و پر سیاوشان. اگر با داروی ساده و تکی مازو هم باشد – که گیرنده است – بهتر خواهد بود.
فیلزهره ، با شراب گس مزه ، روغن آس ، روغن مصطکی ، افشره آس و افشره برگ درخت آزاد هم خوبند.
سوخته چوب درخت بزر کتان با سوخته بزر کتان در روغنی مناسب مخلوط گردد و مو را بدان چرب کنند.
سوخته پوست گردو با روغن آس و شراب گس مزه مخلوط شود و بر مو مالند. بوِیژه این دارو برای کودکان بسیار مفید است.
اینک چندین داروی ترکیبی که برای حفظ مو از ریزش بسیار خوبند.
نسخه :
ثمر آس ، مازو و آمله هرسه را باهم در روغن آس یا در گل روغن گُل بر آتش بپزند و بر موی مالند.
نسخه دیگر :
برگ سبز آس ، لادن ، شاخه های نازک سفید خار ، شاخه های نازک سرو و ثمر آس . همه را خوب بکوب و در روغن زیتون بریز و خوب بهم زن تا کاملا در هم آمیزند. بر سر بمالند و بگذارند مدتی بماند.