از آنجا که بحث ما درباره مو است سزاوار است که راجع به شوره سر بحثی داشته باشیم.
پوستک مانندی گاهی بر پوست سر می آید که به سپوس آرد بیخته می ماند و فساد در سر به پا می کند و مزاج رویه بالایی سر را بهم می زند. در بعضی حالات همین شوره سر سبب جرک کردن در پوست سر می شود و رویشگاه موها را فاسد می کند.
شوره سر از ماده خلط تند مزاج بورکی ، یا از خلط خون سودایی مزاج تولید می شود.
سببهای پیدایش شوره سر عبارتند از :
1-سوء مزاجی بر سر می آید که غذای لازم پوست سر را به تباهی سوق می دهد.
2-ممکن است تنها خشکی بر پوست سر آمدن این خرابکاری را انجام دهد و در سایر نقاط بدن مزاج بر مرام باشد.
3-امکان دارد هم بدن و هم پوست سر به سوء مزاج خشک مبتلا باشند و شوره ایجاد شود.
علاج
اگر شوره سر سبک و کم آزار است ، به آسانی معالجه می شود؛ روغن گُل ، روغن بنفشه و لعابهای دارویی کافی است که بر سر مالند و شوره رخت بر بندد.
اگر شوره سر بدجنس است و آزار می رساند ، داروهای تحلیل برنده و زداینده قوی می خواهد ، که تازه بعد از استعمال چنین دارویی باید داروی رطوبت بخش به پوست سر را به کار بری و آن را به حالت مزاجی طبیعی اش برگردانی.